. . . . .ช่วยถอดคำประพันธ์พระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทร พลีส!

28 มิ.ย. 55 21:17 น. / ดู 33,255 ครั้ง / 3 ความเห็น / 0 ชอบจัง / แชร์
ระลอกซัดพลัดเข้าในปากฉลาม      ลอดออกตามซีกเหงือเสลือกสลน
เห็นฝูงเหงือกเกลือกกลิ้งมากลางชล        คิดว่าคนมีหางเหมือนอย่างปลา
ครั้นถามไถ่ไม่พูดก็โผนจับ        ดูกลอกกลับกลางน้ำปล้ำมัจจฉา
ครั้นจับได้ให้ระแวงแคลงวิญญาณ์        เช่นนี้ปลาหรืออะไรจะใคร่รู้
ฉุดกระชากลากหางขึ้นกลางหาด        แลประหลาดลักษณามีตาหู
จะเอาไปให้พระบิดาดู        แล้วลากลู่เข้าในถ้ำด้วยกำลัง
ถึงหุบห้องร้องบอกบิตุเรศ        พระลืมเนตรเหลียวหาทั้งหน้าหลัง
เห็นลูกลากเหงือกน้ำแต่ลำพัง        จากบัลลังก์มาห้ามแล้วถามไป
เมื่อกี้เห็นเล่นอยู่ในคูหา        เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน
พระลูกเล่าความจริงทุกสิ่งไป        พระตกใจจึงว่าด้วยปราณี
แม้นแม่เจ้าเขารู้ว่าแรงนัก        กลัวจะลักลอบพาบิดาหนี
จะโกรธเกรี้ยวเคี้ยวเล่นเป็นธุลี        ไม่พอที่ชีวันจะบรรลัย
  สินสมุทรกุมารชาญฉลาด        ฟังพระบาทบิตุรงค์ให้สงสัย
จึงทูลถามความจริงด้วยกริ่งใจ        เหตุไฉนจึงจะเป็นไปเช่นนั้น
แก้ไขล่าสุด 28 มิ.ย. 55 21:19 | เลขไอพี : ไม่แสดง

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#1 | ออม-`$\(Aom-)? | 28 มิ.ย. 55 21:30 น.

มันเป็นตอนที่สินสมุทร หนีออกจากถ้ำไปเล่นน้ำอ่ะ
ถอดได้ประมาณว่า สินสมุทนเห็นเงือกลอยมากลางน้ำ
ก็คิดว่าทำไมคนมีหาง มันแปลกจัง เลยจะเอาไปให้พ่อดู
แล้วสินสมุทรก็ลากเงือกเข้าถ้ำ พระอภัยมณีเห็นก็ตกใจ
ลืมตาหันไปถาม สินสมุทรว่า ไปเอามาจากไหน
เมื่อกี้ยังเป็นลูกอยู่ในถ้ำอยู่เลย พระอภัยมณีถาม
สินสมุทรจึงเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด พอได้ยินดังนั้น
พระอภัยมณีก็ตกใจ บอกกับลูกว่า แม่เจ้านั้น ถ้ารู้เนี้ย
โกรธเราแน่เลย ยังไม่พอเราอาจตายได้นะ
สินสมุทรฟังก็นึกสงสัย ว่าทำไมจึงเป็นอย่างนั้น
สินสมุทรจึงถามความจริงกับพ่อว่า เรื่องจริงมันเป็นอย่างไร

ไอพี: ไม่แสดง

#2 | bunnyladyarisaewq. | 28 มิ.ย. 55 21:30 น.

เราไม่เก่งนะคะ 


ความจริงมันมีก่อนหน้านี้ประมาณสองบท คือ

    ไม่เคยเป็นน่าสนุกสนาน        พระกุมารเพลินจิตพิศวง
ออกวิ่งเต้นเล่นทรายสบายองค์        แล้วโดดลงเล่นมหาชลาลัย
ด้วยหน่อนาถชาติเชื้อผีเสื้อสมุทร        ดำไม่ผุดเลยทั้งวันก็กลั้นได้
ยิ่งถูกน้ำกำลังยิ่งเกรียงไกร        เกี่ยวเลี้ยงไล่ขี่ปลาในสาชล

ในตรงนี้หมายถึง สินสมุทรลูกของนางผีเสื้อสมุทรกับพระอภัยมณี

ต่อด้วยของจขกท

ระลอกซัดพลัดเข้าในปากฉลาม      ลอดออกตามซีกเหงือเสลือกสลน
เห็นฝูงเหงือกเกลือกกลิ้งมากลางชล        คิดว่าคนมีหางเหมือนอย่างปลา
ครั้นถามไถ่ไม่พูดก็โผนจับ        ดูกลอกกลับกลางน้ำปล้ำมัจจฉา
ครั้นจับได้ให้ระแวงแคลงวิญญาณ์        เช่นนี้ปลาหรืออะไรจะใคร่รู้
ฉุดกระชากลากหางขึ้นกลางหาด        แลประหลาดลักษณามีตาหู
จะเอาไปให้พระบิดาดู        แล้วลากลู่เข้าในถ้ำด้วยกำลัง
ถึงหุบห้องร้องบอกบิตุเรศ        พระลืมเนตรเหลียวหาทั้งหน้าหลัง
เห็นลูกลากเหงือกน้ำแต่ลำพัง        จากบัลลังก์มาห้ามแล้วถามไป
เมื่อกี้เห็นเล่นอยู่ในคูหา        เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน
พระลูกเล่าความจริงทุกสิ่งไป        พระตกใจจึงว่าด้วยปราณี
แม้นแม่เจ้าเขารู้ว่าแรงนัก        กลัวจะลักลอบพาบิดาหนี
จะโกรธเกรี้ยวเคี้ยวเล่นเป็นธุลี        ไม่พอที่ชีวันจะบรรลัย
  สินสมุทรกุมารชาญฉลาด        ฟังพระบาทบิตุรงค์ให้สงสัย
จึงทูลถามความจริงด้วยกริ่งใจ        เหตุไฉนจึงจะเป็นไปเช่นนั้น


(สินสมุทร)ถึงจะโดนระลอกคลื่นซัดเข้าไปในปาก(ปลา)ฉลาม ก็ยังลอดออกมาตามเหงือกปลาได้ พลันนั้นสินสมุทรเห็นเงือกว่ายมาตามมหาสมุทร ก็นึกว่าเป็นมนุษย์ที่มีหาง
(ด้วยความสงสัย)กระโจนเข้าจับปลุกปล้ำด้วยความสงสัยว่านี่เป็นปลารึไม่
แล้วจึงฉุดขึ้นฝั่งเพื่อนำตัวไปให้พระอภัยมณีดู เมื่อถึงพระอภัยมณีถึงกับตกใจว่า
ลูกตนสินสมุทรเมื่อครายังเล่นอยู่ในมหาสมุทร จึงได้ไตร่ถามว่ามาจากไหน
สินสมุทรจึงเล่าออกไป(น่าจะเหตุการณ์ที่เจอนางเงือก) พระอภัยมณีเลยเพ้อเล่าให้สินสมุทรฟังว่าแม่(นางผีเสืื้อ)สินสมุทรโหดร้ายนัก กลัวว่า(นางเงือก)จะมาพาตนหนีไป หากรู้เรื่องนี้เข้าจะโกธรมาก(เปรียบเทียบว่าชีวันจะบรรลัย =ชีวิตวอดวาย) ด้วยความฉลาดของสินสมุทรจึงถามเหตุผลที่แท้จริง ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น


เราแปลตรงๆเลยนะคะ55 ลองไปตัดๆให้มันดูได้ใจความดูน้า เราอาจจะช่วยอะไรม่ได้มาก 

ไอพี: ไม่แสดง

#3 | `ชิองกาสิบันโชคุง/? | 28 มิ.ย. 55 21:37 น.

ขอบคุณครับบบบบบบบบ 

ไอพี: ไม่แสดง

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google